Page 86 - E-Podręcznik. Szkolni Przyjaciele. Klasa 1. Część. 1

Åsa Lind*,
przełożyła Agnieszka Stróżyk

Chusta babci

(fragment)

Biliam jest moim
najlepszym kuzynem. (…)

Oboje lubimy to samo: że ze szczęścia –
białe kamyki, i pies, który cały czas szczekał,
te same potrawy, że trudno było usłyszeć
a nawet fryzury. własne myśli. (…)

I jeszcze lubimy myśleć. – Zamknijcie te drzwi, na litość boską! –

Biliam i ja. huknęła (ciocia). –
Razem się zastanawiać. Robi się straszny przeciąg, a babcia…
Tylko we dwoje. I popędziła dalej z miską klopsików czy
czegoś tam.
Tak jak niedawno, wiosną,
– A babcia co…? – szepnął Biliam.
kiedy wszyscy się spotkali,
– No właśnie. Co babcia? Oszaleć można
bo babcia właśnie wróciła
z tym wszystkim –
do domu ze szpitala,
powiedziałam.
więc każdy chciał się z nią zobaczyć,
(…)
i nagle, tak po prostu,
Babcia siedziała
musieliśmy razem pomyśleć.
jak zwykle,
– I żeby nam nikt nie przeszkadzał –
w fotelu przy oknie.
powiedział Biliam.
– No właśnie – przytaknęłam. Siwe włosy. Blade policzki.
Kule oparte o ścianę.
Ale wokół panowało
Tam, gdzie siedziała babcia,
takie zamieszanie,
panowała absolutna cisza.
krewni i krzesła,
I pachniało suszonymi kwiatami.
filiżanki i garnki,
kuzyni i kuzynki, – Oddycha? – zapytałam.
sąsiedzi, którzy płakali – Tak, na pewno tylko śpi –
– mama tłumaczyła, powiedział Biliam.

Patrzyliśmy na nią przez chwilę.
* czytaj: osa lint A potem pożyczyliśmy sobie jej chustę,

86 40. WSPOMINAMY BLISKICH