Hejt to prawdziwa zmora dzisiejszych czasów. Dotyka nie tylko osoby publiczne, ale i coraz częściej dzieci w szkołach. Jak radzić sobie z hejtem w szkole? Najważniejsze to zdać sobie sprawę z tego, że doświadczającym hejtu może być KAŻDY. Hejtowany może być nowy uczeń w klasie, taki, który jest nieśmiały, ale i taki, który uczy się bardzo dobrze lub bardzo słabo. Dziecko mające nietypowe hobby lub ubierające się inaczej niż inni. Odbiorcą hejtu może być też dziecko z niepełnosprawnością, słabsze fizycznie lub psychicznie oraz takie, któremu trudno znaleźć bliską osobę w klasie czy szkole. Takie przykłady można mnożyć, bo powodów może być bez liku.
Hejt w szkole – niepokojące sygnały
Wyobraźmy sobie, że dziecko nie komunikuje problemu, ale nagle zmieniło swoje zachowanie. Co powinno nas zaniepokoić? Uczeń:
- nagle stał się apatyczny, agresywny, płaczliwy,
- zaczął mieć gorsze wyniki w nauce,
- zaczął mieć zmienne nastroje,
- podczas przerw izoluje się od rówieśników,
- zaczął opuszczać lekcje
- zaczął się skarżyć na bóle głowy, brzucha itd.
Możesz zadawać sobie pytanie, dlaczego dziecko nie mówi ci, że coś złego go spotyka. Nie wiń go za to. Może tak być, bo mimo, że to ono jest ofiarą, może czuć się winne. Może wstydzić się tego, co inne dzieci o nim mówią lub piszą w Internecie. Dziecko może się bać także reakcji kolegów, wyrzucenia poza grupę, być wyśmiane lub obarczone odpowiedzialnością za sytuację, która je spotkała.
Czytaj także: Jak pracować z uczniem z ADHD?
Jak rozmawiać z uczniem, który może być ofiarą hejtu?
Powiedz, co zauważyłeś, np. „Widzę, że z większej liczby przedmiotów masz złe oceny”. Wyraź swoje odczucie, np. „Niepokoję się, że ktoś zrobił coś, co spowodowało tę zmianę”. Kiedy dziecko się przed tobą otworzy, wysłuchaj jego relacji bez przerywania. Powtórz to, co usłyszałeś od dziecka i zapytaj, czy wszystko dobrze zrozumiałeś. Wyraź zrozumienie tego, co dziecko czuje. Pozwól dziecku na jego emocje, także na płacz. Nie wyśmiewaj i nie umniejszaj problemu. Czasem dla dorosłych coś może wydawać się błahostką, a dla dziecka jest największym dramatem. Pamiętaj, że oprócz ofiary, jest też sprawca hejtu. Skup się także na nim. Sprawdź, czy dziecko, które hejtuje, samo nie ma jakiegoś problemu, który rekompensuje sobie sprawiając przykrość innym. Porozmawiaj z uczniem-hejterem. Zapytaj, dlaczego coś takiego robi. Poinformuj o konsekwencjach czynu i wspólnie zastanówcie się, co mogło przeżywać dziecko, które hejtu doświadczyło. Znajdźcie rozwiązanie problemu.
Co jeszcze możesz zrobić?
- Przeprowadź z uczniami warsztat, być może w ramach godziny wychowawczej, na którym przeanalizujecie sprawę hejtu.
- Zorganizuj spotkanie tematyczne z rodzicami i opiekunami, by oni też obserwowali świadomie to, co dzieje się z dzieckiem.
