Czym jest Konwencja o prawach dziecka, kiedy została przyjęta? Poznaj szczegóły tego bardzo ważnego dokumentu. Konwencja o prawach dziecka gwarantuje prawa dziecka, niezależnie od ich koloru skóry, wyznania czy pochodzenia. Przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989 roku. Polska jest inicjatorem jej uchwalenia. Konwencja weszła w życie w 1990 roku, a Polska ratyfikowała ją w 1991 r. Konwencja nakazuje gwarantowanie zapisanych w niej praw bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Do tego zakazuje jakiejkolwiek dyskryminacji lub karania dziecka ze względu na status prawny, działalność, poglądy, przekonania religijne rodziców, członków rodziny lub opiekunów. Nakazuje, by we wszelkich działaniach dotyczących dziecka kierować się jego najwyższym dobrem. Konwencja o prawach dziecka nakłada na państwa obowiązek podejmowania działań, biorąc pod uwagę prawa i obowiązki rodziców dziecka czy jego opiekunów. Do tego nakazuje państwom poszanowanie praw i obowiązków rodziców, członków rodziny, środowiska, opiekunów prawnych, innych osób, do ukierunkowania dziecka i udzielania mu rad przy korzystaniu przez nie z praw określonych w konwencji.
W konwencji zapisane są m.in.
- prawo do życia i rozwoju, do tożsamości, obywatelstwa,
- prawo swobody myśli, sumienia i wyznania, wyrażania poglądów, w tym w postępowaniu administracyjnym i sądowym,
- prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, domowego, tajemnicy korespondencji
- prawo do wychowania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi, prawo poznania rodziców, jeżeli to możliwe,
- prawo do odpowiedniego do wieku i stopnia rozwoju traktowania w ramach postępowania karnego,
- prawo do wypoczynku i czasu wolnego,
- prawa do nauki, w tym prawo do bezpłatnej i obowiązkowej nauki w zakresie szkoły podstawowej.
Szczególną uwagę konwencja poświęca dzieciom z niepełnosprawnością. Nakłada na państwo obowiązek zapewnienia warunków integracji społecznej, edukacji, rehabilitacji, rekreacji, dostępu do opieki zdrowotnej. W maju 2000 roku rozszerzono możliwy zakres ochronny konwencji poprzez uchwalenie do niej dwóch protokołów dodatkowych: w sprawie udziału dzieci w konfliktach zbrojnych oraz w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji oraz pornografii. W grudniu 2011 dodano kolejny protokół: w sprawie procedury rozpoznawania skarg. Należy pamiętać, że każdemu dziecka, niezależnie od jego koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują te same prawa – prawa dziecka. Zapisy zawarte w Konwencji o prawach dziecka są podstawą działalności UNICEF, który podejmuje starania, aby stanowiły one kanon zasad etycznych i standardów międzynarodowych postępowania wobec dzieci. Pełna treść Konwencji o prawach dziecka: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19911200526