Przemoc jest jedną z najgorszych rzeczy, jakie istnieją na świecie. Wśród wszystkich przejawów agresji, najbardziej przerażające wydają się te skierowane w stronę najmłodszych członków naszego społeczeństwa. Krzywdzenie dzieci to każde działanie lub bezczynność jednostek, instytucji lub społeczeństwa jako całości, które naruszają równe prawa i swobody dzieci oraz zakłócają ich optymalny rozwój. Nie możemy więc stać się częścią spirali okrucieństwa. Lepiej już wcześniej odpowiedzieć sobie na podstawowe pytanie – jak reagować, gdy jesteśmy świadkami przemocy wobec dziecka?
Jak reagować, gdy jesteśmy świadkami przemocy wobec dziecka? Konsekwentnie i stanowczo
Niezależnie od tego, czy przemoc występuje w domu danego dziecka i doświadcza jej ono od swoich najbliższych, którzy normalnie powinni służyć mu ochroną i poczuciem bezpieczeństwa, czy też w środowisku rówieśniczym, nauczyciele i rodzice powinni trzymać rękę na pulsie. Reagować musimy zawsze, kiedy widzimy lub podejrzewamy, że najmłodsi są ofiarami przemocy z jakiejkolwiek strony. Sam pokrzywdzony lub pokrzywdzona zazwyczaj nie jest w stanie się jej przeciwstawić i na tym właśnie polega najokrutniejsze oblicze przemocy. By przełamać jej okropny, zaklęty krąg, zwykle potrzebna jest ingerencja z zewnątrz.
Jakie są oznaki, że dziecko jest ofiarą przemocy?
Oznaki tego, że ktoś jest ofiarą przemocy, bywają różne. Tak samo różne, jak odmienne są nasze charaktery, potrzeby, lęki i marzenia. Sygnały alarmowe, które powinny zwrócić naszą uwagę, jeśli nie jesteśmy po prostu świadkami przemocy bezpośredniej, to zdecydowanie: wszelkie obrażenia ciała (siniaki, krwiaki, otarcia) dziecka, częste skargi na bóle brzucha, problemy z koncentracją i ze snem. Ostatecznym krzykiem rozpaczy ofiary mogą być także samookaleczenia.
Inni czytali: Czym jest syndrom ofiary u dziecka? Psycholożka odpowiada
Gdzie zadzwonić, jeśli jesteś świadkiem przemocy wobec dziecka?
Warto pamiętać, że w przypadku przemocy fizycznej i psychicznej zachować trzeba się tak samo. Należy stanowczo się temu przeciwstawić i dążyć do pomocy ofierze. Można to zrobić np. poprzez wykonanie telefonu na bezpłatną Niebieską linię – Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie. Zatelefonować można również na Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka lub do lokalnego ośrodka pomocy społecznej. Jeśli wiemy, gdzie dziecko doznające przemocy chodzi do szkoły, można zgłosić się do pedagoga szkolnego lub wychowawcy – oni mogą założyć Niebieską Kartę, a następnie skierować sprawę do sądu rodzinnego.
- Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – 22 668-70-00
- Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka – 800 12 12 12 (połączenie z tym numerem jest bezpłatne)
Może Cię zainteresować: Przemoc w domu. Jak pomóc uczniowi?
W sytuacjach, gdy potrzebna jest natychmiastowa pomoc lub podejrzewamy, że przemoc może zagrażać czyjemuś życiu lub zdrowiu, należy po prostu zadzwonić na policję pod ogólnopolski numer 112. Najważniejsze jest to, by w momentach kryzysowych nie odwracać wzroku w nadziei, że problemy rozwiążą się same. Warto takiemu dziecku przekazać także kontakt do Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, która prowadzi Infolinię dla dzieci, które doświadczają przemocy. Fundacja oferuje także pomoc prawną.
Ważne numery telefonów dla osób doświadczających kryzysu psychicznego oraz przemocy domowej:
116 111 – Telefon Zaufania dla dzieci i młodzieży 880 70 22 22 – Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego 116 123 – Kryzysowy Telefon Zaufania dla osób starszych 800 080 222 – Infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i pedagogów 800 112 002 – Niebieska Linia – ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy domowej
Zapisz się na nasz newsletter i bądź na bieżąco ze wszystkimi treściami na blogu „Temat: Edukacja” >> ZAPISUJĘ SIĘ
