Depresja to bardzo poważna choroba, która może być tragiczna w skutkach. Czasem pod cechami buntu nastolatków kryje się właśnie ona, podstępna depresja. W jaki sposób rozpoznać tę chorobę u dziecka? W nastoletnim wieku mogą pojawić się różne problemy, jak np. obniżony lub zmienny nastrój, rozdrażnienie, lęk, niska samoocena, koncentracja na swoim wyglądzie, trudne do zaakceptowania zachowania (łamanie norm społecznych, zachowania autoagresywne). Z takich zachowań, bardzo często – jak to mówią – się wyrasta, jednak zawsze powinno obserwować się czy one się nie rozbudowują i czy nie są znamionami zaburzeń o podłożu depresyjnym.
Według statystyk: 1,5 mln Polaków cierpi na depresję.
W Polsce szacuje się, że nawet 20% młodzieży cierpi z powodu zaburzeń depresyjnych, a niektóre dane wskazują, że objawy depresyjne można stwierdzić nawet u co trzeciego nastolatka. Według WHO, za kilka lat będzie to najczęściej występująca choroba na świecie. Depresja atakuje niepostrzeżenie – człowiek staje się zobojętniały, traci zainteresowania, nie czuje radości. Jak podkreślają eksperci, u młodzieży depresja dość często nie ma typowego obrazu. Na pierwszy plan wysuwają się uporczywe dolegliwości somatyczne, jak np. bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki, bóle głowy, kołatanie serca czy duszność.
Alarmujące sygnały
U dorosłych depresja to bardzo często smutek, przygnębienie, płaczliwość. U młodzieży dochodzi do drażliwości, złości, rozpaczy, demonstrowania wrogości wobec otoczenia -nastolatek odpycha innych od siebie, nie chce nawiązywać kontaktów. Do tego mogą dojść także:
- impulsywność, pobudzenie psychoruchowe,
- pogorszenie zdolności intelektualnych,
- problemy z koncentracją, pamięcią, gorsze stopnie w szkole,
- zmiana apetytu (brak apetytu, chudnięcie lub przeciwnie – objadanie się),
- zbyt mało lub zbyt dużo snu, nocna aktywność, niechęć do wstawania rano,
- skargi na nudę, poczucie beznadziei,
- zaniechanie dbałości o wygląd,
- krytycyzm wobec siebie, nadwrażliwość z powodu odrzucenia, poczucie winy,
- autoagresja, samookaleczenie się, odurzanie (alkohol, leki, narkotyki),
- zainteresowanie tematyką śmierci i samobójstw.
Depresja u nastolatka. Jak rodzic może ją rozpoznać u dziecka?
W takich sytuacjach należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka i zaoferować mu pomoc. Jeśli, mimo że minęły okoliczności, które wywołały zły nastrój, kiepski stan nastolatka się utrzymuje, to czas, by poprosić o pomoc eksperta. Najlepiej, jeśli będzie to lekarz wyspecjalizowany w psychiatrii dzieci i młodzieży. Pediatra, lekarz rodzinny czy psycholog, jeśli zaobserwują u nastolatka niepokojące, a nie zawsze typowe objawy, powinni skierować go na konsultację psychiatryczną.
Depresja u nastolatka. Jak pomóc dziecku w chorobie?
Więcej informacji dla rodziców o depresji u nastolatka możecie znaleźć tutaj.
Przeczytaj także: Wyspany nastolatek jest odporny na stres i zdrowy psychicznie