Twoje dziecko może swoim zachowaniem dawać pewne sygnały, które mogą być niepokojące i które powinny zwrócić naszą uwagę. Warto zainteresować się zmianami w zachowaniu dziecka i jak najszybciej szukać pomocy. W przypadku dzieci najmłodszych należy zwrócić uwagę na zachowania, takie jak rzucanie się na podłogę, kopanie, krzyk, głośny płacz, przekleństwa, szczypanie, gryzienie oraz piszczenie. Jeśli chodzi o dzieci starsze, spektrum zachowań, które powinny nas niepokoić, jest dużo bardziej rozbudowane.
Na jakie sygnały powinno się zwrócić uwagę?
- Dziecko częściej niż zwykle zamyka się w pokoju, unika kontaktu z innymi domownikami;
- Dziecko po raz kolejny ma problem w szkole, szczególnie, jeśli do tej pory takich problemów nie było lub były sporadyczne, może też nie chcieć chodzić do szkoły lub wagarować;
- Coraz częściej chodzi smutne, jest przygnębione i nie rozmawia z bliskimi;
- Coraz mniej rzeczy cieszy dziecko, straciło swoje dotychczasowe zainteresowania, rezygnuje z dotychczasowych zajęć, również tych, które dotychczas je przyciągały i cieszyły;
- W przypadku starszego dziecka, coraz częściej jest nieobecne w domu, spóźnia się, wychodzi bez podania powodu;
- Nie mówi o nowych znajomych, dotychczasowych przyjaciół zastępuje nowymi, często są to osoby starsze od niego;
- Lub wręcz przeciwnie – dziecko z nikim się nie spotyka, prawie nie wychodzi z domu, nie zaprasza do siebie kolegów;
- Dziecko obiecuje poprawę, a po raz kolejny zawodzi zaufanie i nie zmienia swojego zachowania;
- Rozregulował się rytm dnia i nocy dziecka, jest coraz bardziej zmęczone, ospałe;
- Od dziecka czuć zapach tytoniu, widać oznaki upicia się lub oszołomienia – tutaj należy reagować natychmiastowo, bez zbędnej zwłoki.
Należy pamiętać, że każdy sygnał, jaki dostrzeżemy u dziecka, może być jedynie początkiem problemów, wierzchołkiem góry lodowej. Dlatego tak ważne jest, by niczego nie bagatelizować. Bardzo istotne jest, by obserwować zachowanie dziecka i porozmawiać z innymi dorosłymi, np. rodzicami innych uczniów, nauczycielami, specjalistami, o sprawach, które nas martwią. Ważne jest, by, obserwują dziecko, wyciągać z tej obserwacji wnioski i reagować jak najszybciej.
