W 1974 roku Państwowy Zakład Wydawnictw Szkolnych i siostrzane Państwowe Wydawnictwa Szkolnictwa Zawodowego połączono w jedno wydawnictwo, któremu nadano obecną nazwę: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (WSiP). Wydawnictwo zyskało również charakterystyczne logo – wkomponowaną w książkę głowę orła. WSiP utrzymało również  publikacje na poziomie akademickim. Sztandarowym przykładem była m.in. wielokrotnie wznawiana „Historia Polski do roku 1795” prof. Henryka Samsonowicza.  

O tamtych czasach najlepiej świadczą boje legendarnego Mariana Falskiego z cenzurą, toczone nawet ze szpitalnego łóżka. Kiedy w „Elementarzu” realistyczne ilustracje Jerzego Karolaka, oddające biedę lat 40.-60. XX wieku, zastąpiono akwarelami Janusza Grabiańskiego, partyjnych decydentów to drażniło, zwłaszcza Rolls-Royce na stronie 5.

Do 1998 roku WSiP był przedsiębiorstwem państwowym. Od 1990 roku WSiP w rocznym planie tytułowym miały około 500 pozycji, z czego ponad 200 pierwszych wydań. W 1992 roku – w trzy lata po przemianach ustrojowych i odzyskaniu suwerenności – orzeł w logo WSiP zyskał koronę. Swoje półwiecze w 1995 roku WSiP podsumował bilansem 25 tysięcy wydanych tytułów o łącznym nakładzie około 2 miliardów egzemplarzy.